Ανακοινώθηκαν την Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου από το Τμήμα Γραμμάτων, Βιβλίου & Ψηφιακού Περιεχομένου της Διεύθυνσης Εφαρμογής Πολιτιστικής Πολιτικής της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2016, που αφορούν εκδόσεις έτους 2015, στα οποία κατέληξε η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας από τον «βραχύ κατάλογο» των υποψήφιων προς βράβευση έργων.
Το ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ απέσπασε κατά πλειοψηφία ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης για το βιβλίο του με τίτλο Ζωή μεθόρια από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Ένα µυθιστόρηµα δρόµου, γεµάτο µουσικές και πάρτι, τοπία, ταξίδια και προσωπικές αναζητήσεις, ένα βιβλίο διαποτισµένο από την αθωότητα και τη φρεσκάδα µιας γενιάς που ενηλικιώθηκε στα πρώτα χρόνια της µεταπολίτευσης και πορεύτηκε µέσα από τις µεταµορφώσεις που συντελέστηκαν στο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.
Για τη βράβευσή του ο συγγραφέας δήλωσε:
«Είμαι πολύ χαρούμενος και συγκινημένος με τη βράβευση του μυθιστορήματός μου. Το βιβλίο είναι πολιτισμός, πνεύμα, φαντασία, η γλώσσα μας. Διαβάζοντας και γράφοντας, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και πολίτες. Ευχαριστώ όσους με βράβευσαν, ευχαριστώ τους αναγνώστες και τον εκδοτικό μου οίκο που με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια».
ΖΩΗ ΜΕΘΟΡΙΑ
Συγγραφέας: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ
Η Ζωή από τη Θεσσαλονίκη ξεκινάει µια καινούρια ζωή ως καθηγήτρια στη Θράκη, αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Αυτό όµως που φοβάται περισσότερο επαναλαµβάνεται σαν κακή φάρσα: οι άντρες που σχετίζονται µαζί της δεν έχουν καλό τέλος. Αυτή τη φορά πρέπει να προστατεύσει τον Γιάννη, τον νεαρό καπετάνιο που ταξιδεύει στα πέλαγα και την αναζητάει µε πάθος κάθε φορά που πιάνει στεριά.
Στη µεθόριο, η Ζωή αναµετριέται µε την καινούρια της ιδιότητα αλλά και συγκρούεται, ως ασυµβίβαστη φοιτήτρια της µεταπολίτευσης, µε όσους προσπαθούν να τη φέρουν στα δικά τους µέτρα. Παλεύει να αυτονοµηθεί, να επαναπροσδιοριστεί και να ξεριζώσει τη δεισιδαιµονία που φωλιάζει µέσα της, βυθίζοντάς τη σε σκοτεινά νερά.
Ένα µυθιστόρηµα δρόµου, γεµάτο µουσικές και πάρτι, τοπία, ταξίδια και προσωπικές αναζητήσεις, ένα βιβλίο διαποτισµένο από την αθωότητα και τη φρεσκάδα µιας γενιάς που ενηλικιώθηκε στα πρώτα χρόνια της µεταπολίτευσης και πορεύτηκε µέσα από τις µεταµορφώσεις που συντελέστηκαν στο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.
Όµως ήµασταν µια γενιά –τώρα που τα ξανασκέφτοµαι µπορώ και να το γενικεύω– που λατρέψαµε τη θεωρία, δεν ήµασταν πολλοί αλλά έστω, εκείνοι, όσοι σπουδάσαµε µετά τη χούντα, θέλαµε να ενσταλάξουµε µέσα µας και στον περίγυρό µας περισσότερες ιδέες και ελευθερίες. Να γιατί, κορίτσι πράµα, αγαπούσα τα «αγόρια µου», τους φαντάρους, τις πόρνες στο Βαρδάρι που πηγαίναµε να τις δούµε να καιροφυλακτούν στα στενά τις νύχτες, να γιατί είχαµε αναγάγει σε θεωρία τον έρωτα και πολλές φορές τον εξασκούσαµε αµήχανα...
(από το σηµειωµατάριο της Ζωής)
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε το 1956 στο Παλαιοχώρι Παγγαίου Καβάλας. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση και συνεργάστηκε µε τη Δηµόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεµινάρια. Έχει γράψει εννέα µυθιστορήµατα, δύο συλλογές
διηγηµάτων και µία νουβέλα.
Το Παρτάλι µεταφράστηκε στα γαλλικά και παρουσιάστηκε ως θεατρικός µονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών και η Δεύτερη γέννα ανέβηκε ως θεατρικός µονόλογος στο Φεστιβάλ Φιλίππων και Καβάλας.
Είναι µέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου