Συνέντευξη με την αγαπημένη μας Ειρήνη Βαρδάκη στο blog μας " The book time "

Καλωσορίζουμε την Ειρήνη Βαρδάκη  στο The book time

Ζητήσαμε από την φιλοξενούμενή μας να γράψει μόνης της ένα σύντομο βιογραφικό, και μας έγραψε τα πιο κάτω.

Η Ειρήνη Βαρδάκη κατάγεται από το Ρέθυμνο. Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Έχει ασχοληθεί με τον κλασικό χορό και τον αθλητισμό. Τα τελευταία χρόνια εργάστηκε στο χώρο της υγείας. Η Κρυσταλλία είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Τ.Β.Τ. Απο πόσο χρονών ξεκίνησες να γράφεις και τι σε εμπνέει να γράφεις;

Ε.Β. Σίγουρα δεν υπήρξα ποτέ το παιδάκι που ξέκλεβε χρόνο από το παιχνίδι για να γράψει. Η "Κρυσταλλία" είναι το πρώτο μου έργο. Η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη, δε χρειάζεται ούτε ιδανικά τοπία, ούτε ιδανικές συνθήκες. Ακόμα και η ίδια η καθημερινότητα με όλη της την πλήξη κάποιες φορές μπορεί να γεννήσει ιδέες και συναισθήματα μοναδικά.

Τ.Β.Τ. Ποιο μήνυμα θα ήθελες να περάσεις μέσα από το βιβλίο σου; Ε.Β. Η "Κρυσταλλία" αφήνει έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς. Τα μηνύματα που θα επιλέξει να εισπράξει ο αναγνώστης, θεωρώ πως είναι αυστηρά προσωπική του υπόθεση.

Τ.Β.Τ. Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο σου "Κρυσταλλία " Ε.Β. Πρόκεται για ένα έντονα φορτισμένο συναισθηματικά έργο που πραγματεύεται εμμονές, πάθη και σαρωτικά προσωπικά αδιέξοδα.

Τ.Β.Τ. Ας μιλήσουμε για το επίπεδο δημιουργίας ενός χαρακτήρα, πως αποτυπώνεις έναν χαρακτήρα στο χαρτί; Προσπαθείς να μπεις στο πετσί του ρόλου; Ε.Β. Οι ήρωες γεννιούνται μέσα σε μια στιγμή, στην πορεία τους γνωρίζω και εγώ μέσα από την ιστορία. Φοράω για λίγο τα παπούτσια τους, μπαίνω για λίγο στο κοστούμι τους, όμως ποτέ δεν επιλέγω να μπω ολοκληρωτικά στο "πετσί του ρόλου", γιατί θεωρώ πως κάτι τέτοιο θα αλλοίωνε τα χαρακτηριστικά τους. Προτιμώ να τους παρατηρώ ελαφρώς αποστασιοποιημένη.

Τ.Β.Τ. Όταν γράφεςι ένα μυθιστόρημα ποιος είναι ο πρώτος που το διαβάζει ώστε να σου πει τη γνώμη του; Ε.Β. Το πρώτο το διάβασε η μητέρα και η αδερφή μου. Το δεύτερο κατευθείαν ο εκδότης μου.

Τ.Β.Τ. Ποιον Έλληνα ή ξένο συγγραφέα έχεις ως πρότυπο? Ε.Β. Λατρεύω τον Καζαντζάκη, τον Σαμαράκη και τον Βενέζη. Από σύγχρονους έχω ξεχωρίσει τον Άρη Σφακιανάκη. Όσον αφορά την ξένη λογοτεχνία οι αγαπημένοι μου είναι ο Oscar Wilde, Fyodor Dostoyevsky, Pascal Bruckner και φυσικά ο Jeffrey Archer.

Τ.Β.Τ. Με ποιο μουσικό κομμάτι θα έντυνες το βιβλίο σου; Ε.Β. To El Corazon ή ίσως το Adagio.

Τ.Β.Τ. Πως περνάς το χρόνο σου όταν δεν ασχολείσαι με τη συγγραφή βιβλίων; Ε.Β. Ο χρόνος είναι περιορισμένος, ωστόσο προσπαθώ να διαβάζω όσο γίνεται περισσότερο.

Τ.Β.Τ. Έχει κάποιος ήρωας του βιβλίου σου χαρακτηριστικά δικά σου ή κοντινών σου ανθρώπων? Ε.Β. Η Κρυσταλλία, όπως και πολλά βίαια στοιχεία του βιβλίου έχουν εμπνευστεί από μία υπόθεση του 1987 που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ήμουν τότε παιδάκι, όμως η φωτογραφία της συγκεκριμένης γυναίκας χαράχτηκε για πάντα στη μνήμη και στη ψυχή μου.

Τ.Β.Τ. Ποια είναι τα συναισθήματα σου όταν μέσα από το βιβλίο σου αγγίζεις τις καρδιές των αναγνωστών σου;; Ε.Β. Νιώθω σίγουρα απέραντη αγάπη και ευγνωμοσύνη. Έχουμε αγαπήσει και έχουμε πονέσει για τους ίδιους ήρωες και πραγματικά μου φαίνεται μαγική αυτή η ένωση.

Τ.Β.Τ. Θα ήθελα να μοιραστείς με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σε εκφράζει, το τραγούδι που σε αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σου ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πες μας τα πρώτα που σου έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά. Ε.Β. "Δεν υπάρχει τρόμος που δεν έχει θεοποιηθεί, δεν υπάρχει αρετή που δεν έχει διασυρθεί" (Μαρκήσιος ντε Σαντ). Οι μουσικές και τα τραγούδια που αγαπώ είναι μάλλον άπειρα και δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιο. Από ταινίες, μάλλον θα επέλεγα τα Χρόνια της αθωότητας.