ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Η τριλογία του Νίκου Θέμελη
Η αναζήτηση, Η ανατροπή, Η αναλαμπή
Με τη βραβευμένη τριλογία του που έχει ξεπεράσει τα 700.000 αντίτυπα σε πωλήσεις ο Θέμελης ανανέωσε την παράδοση του ιστορικού μυθιστορήματος συνδυάζοντας τη συναρπαστική δράση, την ποικιλία των πηγών και την πολύμορφη τοπιογραφία. Με αυθεντικό ταλέντο, αίσθηση της ιστορίας, κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και αγωνία για το αύριο ο συγγραφέας μάς έχει χαρίσει ένα μεγάλο έργο της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας.
Η έκδοση συμπληρώνεται από προλογικό σημείωμα του συγγραφέα στο οποίο εξηγεί τη φιλοσοφία της γραφής του, αλλά και το γιατί άρχισε να γράφει ιστορικά μυθιστορήματα, καθώς και κριτικά κείμενα για το έργο του.
«Συχνά με ρωτούν πώς άρχισα να γράφω στα πενήντα μου και μάλιστα ξεκινώντας με μία τριλογία. Άρχισα να γράφω φιλοδοξώντας να σκαρώσω ένα διήγημα, ένα παραμύθι, που θα το έστελνα στους φίλους μου τα Χριστούγεννα μαζί με τις ευχές μου. Εύκολα γεννήθηκε η πρώτη αφήγηση της Αναζήτησης. Ανακάλυψα τότε την έκπληξη της έμπνευσης, τη μαγεία της μυθοπλασίας, τη γοητεία της γραφής, οι οποίες και με συνεπήραν. Η πρώτη αφήγηση έφερε τη δεύτερη. Μετά την τρίτη άρχισα να διαισθάνομαι ότι θα μπορούσα να καταλήξω σε μια μεγαλύτερη ενότητα, ίσως σε ένα μυθιστόρημα. Με τον ίδιο τρόπο γράφτηκε το δεύτερο. Έτσι οδηγήθηκα τελικά στην τριλογία. Δεν προηγήθηκε κάποιο μακρόπνοο σχέδιο. (…)
»Γράφω γιατί η προσπάθεια της δημιουργίας και η ανάγκη έκφρασής της είναι συστατικά στοιχεία του πυρήνα της ύπαρξής μου. Γράφω γιατί με έλκει το ταξίδι και με συνεπαίρνει η περιπέτεια από το μηδέν στο κάτι. (…)
»Γράφω γιατί με προκαλεί το στοίχημα ανάμεσα στη σύλληψη μιας κεντρικής ή μερικής ιδέας και στη μετάπλασή τους σε μυθιστορία. Γιατί η έμπνευση και η επινόηση σαν μάγισσες με κυνηγούν, με προκαλούν, με ερεθίζουν. (…)
»Γράφω γιατί δεν μπορώ να αρκεστώ στα όσα άλλα έχω κατακτήσει ή ακόμα επειδή ίσως νιώθω κάποιο έλλειμμα απ’ όσα επιδίωξα και δεν κατάφερα να επιτύχω. (…)
»Γράφω γιατί δεν έχω χρόνο, γιατί με κυνηγά ο χρόνος και γράφοντας έχω την αίσθηση ότι προλαβαίνω να χωρέσω αυτά που αλλιώς δεν θα μπορούσα να βιώσω».
Ν. Θ.
Η επιμελήτρια των βιβλίων και όλου του πεζογραφικού έργου του Θέμελη Ελένη Μπούρα εξομολογείται.
Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορούν επίσης το μυθιστορήματά του Η συμφωνία των ονείρων και Η αναχώρηση.
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
Υπό το κράτος του τρόμου του Τάσου Καλούτσα
διηγήματα
23 ιστορίες καθημερινότητας με αναπάντεχο τέλος, των οποίων οι πρωταγωνιστές, παρόλο που βιώνουν συχνά οδυνηρές καταστάσεις από τις συγκυρίες μιας δύσκολης πραγματικότητας, προσπαθούν να διατηρήσουν εν ενεργεία μέσα τους έναν θερμό πυρήνα ονείρου, αντίστασης και καλοσύνης. Μερικές από αυτές είναι:
Το παράξενο χόμπι ενός συνταξιούχου πρώην υπαλλήλου που κρύβει στην ψυχή του ένα φοβερό «μυστικό».
Η απόδραση ενός οικογενειάρχη με προβλήματα από την κόλαση της μεγαλούπολης και την καταστροφική μανία των διαδηλωτών-κουκουλοφόρων.
Ένας άντρας, που βιώνει το άγχος της απόλυτης μοναξιάς του στις γιορτές, γίνεται ο μοναδικός «άσος της νύχτας».
Μια όμορφη οικιακή βοηθός από την ανατολική Ευρώπη, που θεωρεί ότι έχει ξεπέσει κοινωνικά στη χώρα που τώρα εργάζεται.
Ένας πρόσφυγας, δυνάμει παλαιστής, χαραμίζεται σ’ ένα επάγγελμα που δεν του αξίζει.
Η απελπισία ενός πατέρα που θέλει να γλιτώσει από την αρρώστια του, αλλά κι από τη θηλιά αγάπης των δικών του ανθρώπων.
Το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής ενός επιτυχημένου βιοτέχνη που σβήνει ξαφνικά και άδοξα.
Ο διχασμός προσωπικότητας ενός νέου οικογενειάρχη που νιώθει ενοχές για τα δεινά που υποφέρουν οι συνάνθρωποί του.
Η απεγνωσμένη έκκληση για βοήθεια ενός άντρα που απειλείται να πέσει θύμα εγκλήματος.
Η δραματική απόπειρα ενός συγγραφέα, με αφορμή τον τρόμο της προσωπικής του ζωής, να συγγράψει ένα βιβλίο.
«Στην Ινδία, θυμήθηκε που του έλεγε πρόσφατα ένας φίλος, δεν συναντάς οδηγούς να μαλώνουν στον δρόμο· ό,τι κι αν τους συμβεί στο τιμόνι, αναγνωρίζουν τα λάθη τους ή στέργουν να συγχωρήσουν τους άλλους με ευγενικές χειρονομίες και υποκλίσεις. Εδώ οι άνθρωποι είναι υπερβολικά εύφλεκτοι· αρκεί ένα τυχαίο γεγονός, ένα ασήμαντο τρακάρισμα, για παράδειγμα, για να προκαλέσει την αιφνίδια και βίαιη έκρηξη των παθών. Τα λέω εγώ αυτά; αναρωτήθηκε ξεμακραίνοντας, ενώ το περιπαικτικό γέλιο της μάνας του εξακολουθούσε ν’ αντηχεί στ’ αυτιά του.
Φαίνεται πως η μνήμη μας, σκέφτηκε (τρέφοντας έτσι και τις ψευδαισθήσεις μας), αρέσκεται μερικές φορές να διατηρεί τα δικά της προσφιλή χάσματα. Ίσως γιατί φανταζόμαστε πάντα τον εαυτό μας διαφορετικό».
απόσπασμα από το βιβλίο
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Το τούνελ του Ερνέστο Σάμπατο
μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου
Το πρώτο μυθιστόρημα του βραβευμένου Ερνέστο Σάμπατο, ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής. Ένα μυθιστόρημα χωρίς φτιασίδια που θυμίζει το στεγνό και απέριττο ύφος του Μπόρχες από έναν εμπνευσμένο λατινοαμερικάνο συγγραφέα. Μια αριστουργηματική ιστορία έρωτα, πάθους και ζήλιας.
«Όλοι ξέρουν ότι σκότωσα τη Μαρία Ιριμπάρνε Χάντερ. Όμως κανείς δεν ξέρει πώς τη γνώρισα, ποια ήταν ακριβώς η σχέση μεταξύ μας και πώς μου μπήκε η ιδέα να τη σκοτώσω. Θα προσπαθήσω να τα διηγηθώ όλα αμερόληπτα γιατί, αν και υπέφερα πολύ εξαιτίας της, δεν έχω την ανόητη αξίωση να είμαι τέλειος».
απόσπασμα από το βιβλίο
«Εντυπωσιακό».
Τόμας Μαν
«Θαυμάζω τη δριμύτητα και την έντασή του».
Αλμπέρ Καμύ
«Το Μπουένος Άιρες έχει δώσει στον κόσμο τρεις μεγάλους συγγραφείς: Μπόρχες, Κορτάσαρ και Σάμπατο, τον μέγα μάντη».
Le Magazine Littéraire
«Ο Σάμπατο συλλαμβάνει την ένταση των παθών που κυκλοφορούν στα αχαρτογράφητα μονοπάτια όπου η αγάπη δεν εγκυμονεί γαλήνη αλλά κίνδυνο».
Los Angeles Times
«Ένα κλασικό υπαρξιακό αριστούργημα… Με καθηλωτική, αξιομνημόνευτη επιρροή».
New York Times Book Review
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ
Η καλή και η κακή της Ali Land
μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη
ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ ΤΩΝ SUNDAY TIMES - ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ HEAT
Η μητέρα της Άννι είναι σίριαλ κίλερ. Ο μόνος τρόπος για να τη σταματήσει είναι να την καταδώσει στην αστυνομία. Μάνα και κόρη θα χωριστούν, αλλά δεν θα ξεχάσουν η μία την άλλη. Με καινούργιο όνομα −Μίλι− και με καινούργια ανάδοχη οικογένεια, το κορίτσι ελπίζει πως θα κάνει μια νέα αρχή. Πλέον μπορεί να είναι όποια θέλει. Όμως καθώς πλησιάζει η δίκη της μητέρας της, τα μυστικά του παρελθόντος δεν αφήνουν τη Μίλι να κλείσει μάτι. Γιατί η μαμά της Μίλι είναι σίριαλ κίλερ. Και το αίμα νερό δεν γίνεται…
Η βρετανίδα Ali Land, νοσηλεύτρια επί μια δεκαετία σε Μονάδες Ψυχικής Υγείας για παιδιά και εφήβους, μετά την επιτυχία του πρώτου βιβλίου της Η καλή και η κακή που αναμένεται να μεταφραστεί σε περισσότερες από 22 χώρες, αφοσιώθηκε και δικαίως στο γράψιμο.
Η Ali Land διαχειρίζεται με ιδιαίτερη μαεστρία δύσκολα θέματα, όπως το σχολείο θηλέων όπου ισχύει ο νόμος της ζούγκλας, την ψυχολογική δυσαρμονία μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, αλλά και τον μηχανισμό των εσωτερικά κατεστραμμένων παιδιών. Το ατού του βιβλίου είναι η ίδια η αφηγήτρια που αμφιταλαντεύεται μεταξύ καλοσύνης και κακίας. Ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ με έντονο και υποβλητικό ρυθμό που οι αναγνώστες δεν σταματούν να σκέφτονται και να το συζητούν συστήνοντάς το σε όσους δεν το έχουν διαβάσει.
«Ένα σκληρό, έντονο, παθιασμένο ανάγνωσμα».
Ian Rankin
«Δεν παίρνεις ανάσα. Ένα εντυπωσιακά καθηλωτικό θρίλερ. Η λέξη έντονο είναι πολύ φτωχή για να το περιγράψει».
Matt Haig
«Το πιο εθιστικό ψυχολογικό θρίλερ που έχετε διαβάσει. Σας εγγυόμαστε πως θα κολλήσετε».
Sunday Express
«Σκοτεινό, κλειστοφοβικό, θα προκαλέσει το μυαλό σας, ενώ θα το διαβάσετε με κομμένη την ανάσα».
Prima
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
Περισσότερα για τη συγγραφέα και το βιβλίο θα βρείτε στους λογαριασμούς της στο twitter και στο instagram.
NON FICTION
«Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι;» των Σταύρου Τσακυράκηκαι Απόστολου Δοξιάδη
Μια συζήτηση για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης
O Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής Συνταγματικού ∆ικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, καλεσμένος της ελληνικής κοινότητας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, συζητά με τον συγγραφέα Απόστολο ∆οξιάδη για τη ∆ημοκρατία στη Μεταπολίτευση. Μερικά από τα θέματα που τους απασχολούν:
«Το μεθυστικό κλίμα νοήματος που έδινε η αντίσταση σε όσους έδρασαν κατά της δικτατορίας εκείνα τα χρόνια δεν μπορείς να το μεταδώσεις αν δεν το έχεις νιώσει ο ίδιος. Αυτό το αίσθημα βαθύτατου νοήματος δεν μπορείς να το εγκαταλείψεις εύκολα. Την απώλειά του, μεταδικτατορικά, μπορώ να την περιγράψω πιο ευαίσθητα ως απώλεια αγαπημένου προσώπου ή, σκληρότερα, με την απώλεια που νιώθει κάποιος τοξικομανής όταν του παίρνουν τα ναρκωτικά του. Πολλοί από όσους έζησαν σε αυτό το κλίμα δεν χειρίστηκαν καλά την απώλεια, δηλαδή δεν την πένθησαν».
Απόστολος Δοξιάδης
«Έχετε ακούσει εσείς στις μέρες μας κανέναν αγώνα που να θεωρείται άδικος; Βγήκαν ας πούμε οι αγρότες και έκλεισαν τους δρόμους. Τι θέλουν; Λεφτά. Από ποιον τα θέλουν τα λεφτά; Από μένα. “Δίκαιος ο αγώνας!” Γιατί; Αν τα θέλουν πρέπει να με πείσουν, όχι με το ζόρι. Έτσι δεν είναι; Έχετε ακούσει εσείς κανέναν να λέει για κάποια κινητοποίηση ότι είναι άδικη; Ότι δεν συμφωνεί μαζί της; Εγώ δεν ξέρω, δεν έχω στο μυαλό μου καμία. Όλοι αγωνίζονται. Για τι αγωνίζονται; Για να πάρουν παραπάνω λεφτά. Σοβαρά; Αυτοί είναι οι αγώνες που υποτίθεται ότι κάνουν; Και όποιος αγωνίζεται είναι καλός, ακόμα και άμα καθαρίζει ανθρώπους; Αλλά θέλω να ρωτήσω:
Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Η πεποίθηση ότι είναι δίκαιοι είναι παιδί της δικτατορίας».
Σταύρος Τσακυράκης
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
Μια συζήτηση για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης
O Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής Συνταγματικού ∆ικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, καλεσμένος της ελληνικής κοινότητας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, συζητά με τον συγγραφέα Απόστολο ∆οξιάδη για τη ∆ημοκρατία στη Μεταπολίτευση. Μερικά από τα θέματα που τους απασχολούν:
- Είναι η αντίσταση στη δικτατορία μυθοποιημένη;
- Πώς μας καθόρισαν τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια;
- Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Ο ρόλος του συνδικαλισμού στην ελληνική κοινωνία.
- Τι είναι το κράτος; Είμαστε όλοι εμείς;
- Η λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων, ο φοιτητικός συνδικαλισμός και η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.
- Συγκρούεται η αρχή της ισότητας με την ελευθερία;
- Υπάρχει πρόβλημα ελευθερίας λόγου στην Ελλάδα;
- Ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης στη σύγχρονη δημοκρατία;
«Το μεθυστικό κλίμα νοήματος που έδινε η αντίσταση σε όσους έδρασαν κατά της δικτατορίας εκείνα τα χρόνια δεν μπορείς να το μεταδώσεις αν δεν το έχεις νιώσει ο ίδιος. Αυτό το αίσθημα βαθύτατου νοήματος δεν μπορείς να το εγκαταλείψεις εύκολα. Την απώλειά του, μεταδικτατορικά, μπορώ να την περιγράψω πιο ευαίσθητα ως απώλεια αγαπημένου προσώπου ή, σκληρότερα, με την απώλεια που νιώθει κάποιος τοξικομανής όταν του παίρνουν τα ναρκωτικά του. Πολλοί από όσους έζησαν σε αυτό το κλίμα δεν χειρίστηκαν καλά την απώλεια, δηλαδή δεν την πένθησαν».
Απόστολος Δοξιάδης
«Έχετε ακούσει εσείς στις μέρες μας κανέναν αγώνα που να θεωρείται άδικος; Βγήκαν ας πούμε οι αγρότες και έκλεισαν τους δρόμους. Τι θέλουν; Λεφτά. Από ποιον τα θέλουν τα λεφτά; Από μένα. “Δίκαιος ο αγώνας!” Γιατί; Αν τα θέλουν πρέπει να με πείσουν, όχι με το ζόρι. Έτσι δεν είναι; Έχετε ακούσει εσείς κανέναν να λέει για κάποια κινητοποίηση ότι είναι άδικη; Ότι δεν συμφωνεί μαζί της; Εγώ δεν ξέρω, δεν έχω στο μυαλό μου καμία. Όλοι αγωνίζονται. Για τι αγωνίζονται; Για να πάρουν παραπάνω λεφτά. Σοβαρά; Αυτοί είναι οι αγώνες που υποτίθεται ότι κάνουν; Και όποιος αγωνίζεται είναι καλός, ακόμα και άμα καθαρίζει ανθρώπους; Αλλά θέλω να ρωτήσω:
Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Η πεποίθηση ότι είναι δίκαιοι είναι παιδί της δικτατορίας».
Σταύρος Τσακυράκης
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
Οι σύμβουλοι του Στάλιν της Sheila Fitzpatrick
Τα επικίνδυνα χρόνια της σοβιετικής πολιτικής 1923-1957
μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Αργυρό Βραβείο Ιστορίας 2015 της επιθεώρησης Foreword Reviews
Βραβείο 2016 του Τμήματος Επικοινωνίας και Τεχνών του Αυστραλού Πρωθυπουργού
Ένας από τους κορυφαίους ακαδημαϊκούς τίτλους του 2016 σύμφωνα με το περιοδικό Choice
H διακεκριμένη ιστορικός Sheila Fitzpatrick καταπιάνεται με τις δομές εξουσίας στην ΕΣΣ∆ υπό τον Στάλιν και ανατρέπει πολλές από τις κρατούσες απόψεις. Ο Ιωσήφ Στάλιν ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης επί δεκαετίες, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και για τον δυτικό κόσμο, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ιστορικοί να αντιμετωπίζουν τους αξιωματούχους του ως πειθήνια όργανα με διακοσμητικό ρόλο. Όμως στην πραγματικότητα αυτοί οι αξιωματούχοι μοιράστηκαν σε έναν βαθμό την εξουσία και λειτούργησαν ως μία συλλογική ομάδα διακυβέρνησης από τα τέλη της δεκαετίας του ’20 ως τον θάνατο του Στάλιν.
Έπειτα από εκτεταμένη, πρωτότυπη έρευνα, η συγγραφέας παρουσιάζει πρώτη φορά σε βάθος αυτό τον στενό κύκλο. Περιγράφει πώς αυτοί οι σύντροφοι συνεργάζονταν στενά με τον ηγέτη τους, τον οποίο φοβούνταν αλλά και θαύμαζαν: από τον Μπέρια, που η υπόλοιπη ομάδα φρόντισε να εκτελεστεί αμέσως μετά τον θάνατο του Στάλιν· τον Μόλοτοφ, που παρέμεινε μέλος της ομάδας ακόμα και όταν συνέλαβαν και εξόρισαν τη σύζυγό του· τον Ορτζονικίτζε, υπεύθυνο της βιομηχανίας· τον Αντρέγεφ, που πήγαινε στις εκκαθαρίσεις ακούγοντας Μπετόβεν σε ένα φορητό γραμμόφωνο· ως τον Χρουστσόφ, που διέλυσε τελικά την ομάδα το 1957.
Από τις Μεγάλες Εκκαθαρίσεις και τον B΄ Παγκόσμιο ως την παράνοια των ύστατων χρόνων του σταλινισμού, το βιβλίο παρουσιάζει μια ολότελα νέα εικόνα του Στάλιν μέσα στον περίγυρό του – μια εικόνα που αλλάζει την αντίληψή μας για τη διακυβέρνηση του σοβιετικού καθεστώτος.
«Ένα έξοχο ομαδικό πορτρέτο των υπασπιστών του δικτάτορα σε μια καθοριστική στιγμή της ιστορίας».
Wall Street Journal
«Το βιβλίο δεν τεκμηριώνει μόνο τη θέση της συγγραφέα, αλλά προσφέρει επίσης μια θαυμαστή, τρομακτική, και μερικές φορές ακόμα και διασκεδαστική ματιά στο πώς ήταν πραγματικά οι κορυφαίοι σταλινιστές».
Times
«Μια εξαιρετικά ευκολοδιάβαστη, ζωντανή και συναρπαστική αφήγηση της ζωής και της σταδιοδρομίας όσων βρέθηκαν στο στενό περιβάλλον του απρόβλεπτου δικτάτορα. Ο αναγνώστης σαν ηδονοβλεψίας βλέπει από την κλειδαρότρυπα πώς διαπλέκονταν οι προσωπικές και οι πολιτικές σχέσεις ισχυρών ανδρών που συνεργάζονταν στην κόψη του ξυραφιού. Πώς να μη γοητευτείς από αυτούς τους άνδρες που η Sheila Fitzpatrick σκιαγραφεί με τόση μαεστρία – η τεκμηρίωσή της είναι άψογη, ενώ οι δραματικές ιστορίες της σε μαγνητίζουν».
Ronald Grigor Suny, ιστορικός
«Πρόκειται τόσο για μια μελέτη με θέμα την ομαδική άσκηση πολιτικής και τις διαπροσωπικές σχέσεις στην κορυφή της σοβιετικής πολιτικής ηγεσίας όσο και για μια καθηλωτική ιστορία των σκαμπανεβασμάτων που βίωναν οι στενότεροι συνεργάτες του Στάλιν. ∆ιαβάζεται απνευστί και θα συναρπάσει τον αναγνώστη».
Russian Review
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου