" Να ονειρευτώ ξανά"
Συγγραφέας Ιφιγένεια Τεκου
Εκδόσεις Διόπτρα
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
"Ξέρεις τι θα 'θελα, Ρουμπίνα; Να κάνω όνειρα ξανά.
Όχι τίποτα μεγάλα κι εντυπωσιακά.
Από κείνα τ' άλλα έστω, τα όνειρα "δεύτερης ευκαιρίας".
Αυτά που δεν σε απογειώνουν, όμως σε συντηρούν.
Να τι θα ήθελα, αν γινόταν. Να ονειρευτώ ξανά!"
ΚΕΡΚΥΡΑ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1943. Ανήμερα της εορτής του Σταυρού το νησί σημαδεύεται με φωτιά, καταστροφές και απώλειες. Δύο νέοι, άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι χθες, τρέχουν να σωθούν από τα γερμανικά βομβαρδιστικά. Η μοίρα, όμως, θα τους ενώσει μονάχα για λίγο και μπροστά στη γερμανική κατοχή, τα όνειρά τους θα πάρουν μια απρόβλεπτη τροπή. Δίπλα τους άνθρωποι που τους αγάπησαν και τους μίσησαν πολύ σε ένα περίεργο γαϊτανάκι ανατροπών.
Άραγε είναι εφικτή μια δεύτερη ευκαιρία ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ακόμα κι όταν το κακό παραμονεύει ενώ ο έρωτας μοιράζει τις υποσχέσεις του;
Μια ιστορία γεμάτη όνειρα, προσδοκίες και την ελπίδα πως τελικά όλα είναι πιθανά στη ζωή. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για να τα φυλακίζεις ούτε για να τα δαμάζεις, μα για να τ' αφήνεις λεύτερα να πετάνε από καρδιά σε καρδιά.
Η άποψη του The Book Time για το βιβλίο:
Η Ιφιγένεια Τέκου επιστρέφει με ένα συγκινητικό, βαθιά ανθρώπινο και νοσταλγικό μυθιστόρημα που δεν αφηγείται απλώς μια ιστορία έρωτα και απώλειας, αλλά ανασύρει από τη μνήμη τα αποτυπώματα μιας εποχής δύσκολης και σημαδεμένης από τον πόλεμο, τη σιωπή και τα ανείπωτα όνειρα.
Σεπτέμβριος 1943, Κέρκυρα. Η ιστορία μας ξεκινά την ημέρα της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, όταν το νησί σείεται από τις γερμανικές επιθέσεις. Μέσα σε αυτή την κόλαση, δύο άγνωστοι νέοι συναντιούνται εντελώς τυχαία – ή μάλλον μοιραία. Η μοίρα τούς ενώνει μέσα στη φωτιά, στην απώλεια, στο κενό που αφήνουν πίσω οι βόμβες και η καταστροφή. Αυτή η συνάντηση δεν διαρκεί πολύ, αλλά είναι αρκετή για να ριζώσει κάτι βαθύτερο, κάτι που θα παλέψει να βρει χώρο να ανθίσει σε μια εποχή που δεν ευνοεί την ελπίδα.
Το βιβλίο ξεδιπλώνεται σαν ένα καλειδοσκόπιο ανθρώπινων συναισθημάτων. Οι ήρωες δεν είναι μόνο θύματα της Ιστορίας – είναι φορείς επιθυμιών, προδοσιών, επιλογών και κυρίως… ονείρων. Ονείρων που δεν χρειάζονται μεγαλεία για να υπάρχουν. Ονείρων μικρών, καθημερινών, “δεύτερης ευκαιρίας”, όπως λέει χαρακτηριστικά η ηρωίδα Ρουμπίνα. Είναι αυτά τα όνειρα που δεν σε απογειώνουν αλλά σε κρατούν ζωντανό, που σου θυμίζουν ότι, ακόμα κι αν όλα μοιάζουν χαμένα, πάντα υπάρχει ένα «παρακάτω».
Η γραφή της Τέκου είναι λυρική αλλά όχι υπερβολικά ρομαντική – ισορροπεί μεταξύ ποίησης και ρεαλισμού, δίνοντας βάθος στους χαρακτήρες της και δημιουργώντας έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη. Οι εικόνες της Κέρκυρας, ακόμα και μέσα από τις στάχτες του πολέμου, παραμένουν μαγευτικές και γεμάτες αντιθέσεις: η ομορφιά της φύσης ενάντια στη βαρβαρότητα της Ιστορίας.
Το βασικό ερώτημα του βιβλίου είναι βαθιά υπαρξιακό: Μπορεί κάποιος να ξαναονειρευτεί όταν έχει γευτεί την απώλεια, την προδοσία, τον φόβο; Και η απάντηση που προτείνει η συγγραφέας δεν είναι εύκολη ούτε ρομαντική. Είναι επίμονη, καθημερινή, γεμάτη μικρές νίκες και μεγάλες σιωπές. Είναι μια απάντηση που φωνάζει με την ψυχή: ναι, τα όνειρα ξαναγεννιούνται. Όχι γιατί η ζωή το χρωστά, αλλά γιατί ο άνθρωπος έχει τη δύναμη να συνεχίζει να ελπίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου