Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Άποψη για το βιβλίο " Άκου τους νεκρούς " μέσα από τα μάτια της Πόπη Χρυσουλάκη. Εκδόσεις Bell


" Άκου τους νεκρούς "



Συγγραφέας : Belinda  Bauer
Εκδόσεις : Bell







Λίγα λόγια για το βιβλίο:


«Οι νεκροί δεν μπορούν να μας μιλήσουν», είχε πει ο καθηγητής Μάντοκ. Ωστόσο, το πτώμα που εξετάζει ο Πάτρικ Φορτ στο μάθημα ανατομίας προσπαθεί να του πει ένα σωρό πράγματα. 

Ο Πάτρικ είναι ένας φοιτητής της ιατρικής με σύνδρομο 'Ασπεργκερ και είναι πεπεισμένος ότι ο νεκρός άντρας που βρίσκεται μπροστά του, πάνω στον πάγκο ανατομίας, υπήρξε θύμα δολοφονίας.
Μόνο που κανείς άλλος δεν πιστεύει ότι έχει διαπραχθεί κάποιο έγκλημα. 
Σιγά σιγά το πτώμα φανερώνει τα μυστικά του. Ο Πάτρικ ακούει. Και σύντομα θα ανακαλύψει ότι η απειλή βρίσκεται πολύ πιο κοντά απΆ ό,τι αρχικά πίστευε. 

Η Μπελίντα Μπάουερ, μια από τις πιο αυθεντικές φωνές της βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνίας, επιστρέφει με ένα συναρπαστικό θρίλερ που τιμήθηκε με το Βραβείο Theakstons Old Peculier Καλύτερου Αστυνομικού Μυθιστορήματος της Χρονιάς.  





Η άποψη της Πόπη Χρυσουλάκη για το βιβλίο:



Ένα βιβλίο που σε πιάνει από την πρώτη σελίδα και σε κρατάει σε συνεχή αγωνία. Δύο παράλληλες ιστορίες , χωρίς καμία προφανή σύνδεση. Από τη μία ένας νέος, ο Πάτρικ, με σύνδρομο Άσπεργκερ που κατάφερε να μπει στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Ιατρική, κι από την άλλη ένας άντρας, ο Σαμ, που βρίσκεται σε κώμα και ζει το δικό του δράμα.
Τι είναι αυτό που οδήγησε τον Πάτρικ να σπουδάσει Ιατρική; Γιατί έχει αδυναμία στο μάθημα της ανατομίας; Καταφέρνουν, όντως, να του «μιλάνε» οι νεκροί; Πώς βρέθηκε ο Σαμ στην κλινική; Πόσο καιρό είναι σε κώμα; Θα καταφέρει να συνέλθει; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει αυτό το βιβλίο. Και, πιστέψτε με, τα απαντάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ένα σκληρό, σε πολλά σημεία, βιβλίο με συνεχείς ανατροπές και απροσδόκητες εξελίξεις. Ένα βιβλίο που παράλληλα με το σασπένς και την αγωνία που περνάει στον αναγνώστη, καταφέρνει να του δώσει και αρκετές χρήσιμες πληροφορίες. Όπως τι είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ (εντελώς συμπτωματικά ήταν το δεύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα σε λίγες μέρες που καταπιανόταν με το θέμα αυτό!). Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία οικογένεια να μεγαλώνει ένα τέτοιο παιδί. Τι ιδιαιτερότητες μπορεί να έχει. Πώς εξελίσσεται η ζωή του και πώς αναπτύσσει δεξιότητες που κάποιοι άλλοι δεν έχουν. Πόσο συνδυαστικά και πόσο οργανωτικά μπορεί να δουλέψει το μυαλό του. Από την άλλη, τι ζει ένας ασθενής σε κώμα; Είναι σε θέση να αντιληφθεί τι γίνεται στο περιβάλλον του; Έχει κάποιους κώδικες επικοινωνίας; Πώς τον αντιμετωπίζουν οι συγγενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό; Υπάρχει επιστροφή;
Δυνατό, συναρπαστικό, διδακτικό και πάνω απ’ όλα καλογραμμένο και εντελώς διαφορετικό, σε κερδίζει από την αρχή και δε σε απογοητεύει ούτε μία στιγμή. Τρέχει στους ρυθμούς που χρειάζεται ένα βιβλίο αυτής της κατηγορίας, δε σε κουράζει, σου δίνει σπονδυλωτά τις απαντήσεις και προχωράει. Και φυσικά, με τα μηνύματα που περνάει, καταφέρνει να σε πείσει πως ιστορίες σαν αυτές μπορούν κάλλιστα να συμβούν στον καθένα μας. Γιατί η μυθοπλασία αγκαλιάζει την πραγματικότητα κι η πραγματικότητα βγαίνει πιο ισχυρή μέσα από τη μυθοπλασία.
Άλλο ένα καλοκαιρινό διαμαντάκι!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου