Η άποψη του The book time για το βιβλίο '' Ηλέκτρα,το δάκρυ της Αφρικής '' της Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου. Εκδόσεις Ψυχογιός

'' Ηλέκτρα  το δάκρυ της Αφρικής ''

Συγγραφέας: Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου

Εκδόσεις: Ψυχογιός 

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Στην Αθήνα του 1969 η νεαρή Ηλέκτρα, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, είναι έτοιμη να κατακτήσει τα όνειρά της, μα μια απρόσμενη συνάντηση με τον μετανάστη Ηλία Θωμόπουλο ανατρέπει τα σχέδιά της. Οι συναρπαστικές ιστορίες που της διηγείται για την Αφρική τη γεμίζουν δέος και θαυμασμό, και καταλήγει να τον παντρευτεί και να τον ακολουθήσει στη Μαύρη Ήπειρο. Μόνο που γρήγορα αντιλαμβάνεται πως η Νιγηρία είναι μια επικίνδυνη χώρα. Η Ηλέκτρα ωθείται να συνθηκολογήσει με τη μοναξιά, τον φόβο της μαύρης μαγείας καθώς και της ένοπλης ληστείας. Ωστόσο, όλα αυτά δεν την εμποδίζουν να αγαπήσει με πάθος την Αφρική και να αφιερωθεί στα παιδιά της Αμερικανικής Ιεραποστολικής Σχολής, όπου διδάσκει, αλλά και σε όλα τα ορφανά που βρίσκουν απεριόριστη αγάπη στην αγκαλιά της. 

Ύστερα από σαράντα πέντε χρόνια γεμάτης ζωής, η Ηλέκτρα και ο Ηλίας αποφασίζουν να επαναπατριστούν, αλλά δεν υπολογίζουν πως, όταν ξεριζώσεις ένα γέρικο δέντρο, τότε αυτό μαραίνεται και πεθαίνει. Δυο χρόνια αντέχει ο Ηλίας στην Ελλάδα. Μετά τον θάνατό του, τίποτα πια δεν κρατά την Ηλέκτρα μακριά απ’ όσα αγάπησε στην Αφρική. Επιστρέφει, ανυποψίαστη για το μεγάλο παιχνίδι που της επιφυλάσσει η μοίρα: τη συνάντησή της με την εξτρεμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ.

Το βιβλίο Ηλέκτρα. Το δάκρυ της Αφρικής είναι ένα σύγχρονο και επίκαιρο μυθιστόρημα που καταπιάνεται με την τρομοκρατία‧ ένα θέμα που σκορπά τον φόβο και την αγωνία ακόμα και στις χώρες της Ε.Ε.

Η άποψη του The book time :

Ξεκινώντας το βιβλίο " Ηλέκτρα, το δάκρυ της Αφρικής " με πλημμύρισαν εικόνες της ζούγκλας, χρώματα της φύσης, το τραγούδι των πουλιών, λουσμένα με το μαγικό φως της αφρικάνικης υπαίθρου, άφησα την καρδιά μου ελεύθερη να νιώσει και την σκέψη μου να ταξιδέψει εκεί από τις πρώτες κιόλας σελίδα . Οι νύχτες στις σαβάνες με καλούσαν όλο μυστήριο και αιχμαλώτιζαν το μυαλό μου. Ήξερα , ότι μόλις ξεκινούσε ένα υπέροχο , καταπληκτικό ταξίδι και αφέθηκα σίγουρη για το αποτέλεσμα.. Τα συναισθήματα μυριάδες, εικόνες ζωντανές άλλοτε σοκαρίστηκες και άλλοτε γλυκιές. Οι προβληματισμοί πολλοί, σκέψεις που με γέμιζαν ερωτηματικά, αλλά και φόβο και πίκρα και απογοήτευση και πολλά αμέτρητα τα "γιατί"... Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η Ηλέκτρα. Αποφασίζει να ακολουθήσει τον άντρα της τον Ηλία, στην Νιγηρία. Η Αφρική θα την αποπλανήσει, σε δικούς της μαγικούς κόσμους, προσφέροντας της χαρά και γαλήνη. Εκεί βρίσκει και σκοπό και νόημα στο να αφιερωθεί στα παιδιά της αμερικανικής Ιεραποστολικής Σχολής. Όμως όλα θα γκρεμιστούν στην ψυχή της, όταν θα κληθεί, να συνοδεύσει 20 μαθητές σε μια εκδρομή. Σε μια εκδρομή με εφιαλτική κατάληξη. Τα παιδιά μαζί με την Ηλέκτρα, θα πέσουν θύματα της Μπόκο Χαράμ. Μίας ομάδας τζιχαντιστών, που οι πράξεις τους δεν έχουν καμία δικαιολογία, πέρα από αυτές που γεννά στο μυαλό τους ο υπέρμετρα λάθος θρησκευτικό/πολιτικός προσανατολισμός τους. Μέσα τους επικρατεί μόνο το μίσος, ο θάνατος και η δίψα τους για αίμα και εξόντωση. Στα χέρια αυτών θα βιώσουν την απώλεια, την βια, τον αποχωρισμό, την πέρα από καθετί ανθρωπινό κακομεταχείριση, τον ευτελισμό και τον μηδενισμό την ανθρωπινής ζωής, καθώς και τις άθλιες συνθήκες της σκλαβιάς τους. Και όλα αυτά, στο όνομα μιας τρελής, παράφρονης ιδεολογίας... Η εξαιρετική από κάθε άποψη πένα της συγγραφέως σου δημιουργεί αμέσως αισθήματα θαυμασμού και σε κερδίζει αβίαστα. Μαγευτική, ζωντανή σε σημείο που αισθάνεσαι , την αγωνία, τον πόνο και τον φόβο των ηρώων σαν να σαι μέλος αυτής την ομάδας, είσαι μαζί τους, δίπλα τους να προσπαθείς να τους δώσεις δύναμη, να τους σώσεις, να τους συμπαρασταθείς. Να ουρλιάξεις "φθάνει πια.." και να αηδιάσεις μπροστά στην ανθρώπινη(;) βια και κτηνώδη συμπεριφορά του ανθρώπου..σε άνθρωπο... Οι περιγραφές πλούσιες, σωστά δομημένα σχήματα λόγου χωρίς υπερβολές και πλατιάσματα. Καταλαβαίνεις αμέσως την ειλικρινή προσπάθεια της συγγραφέως να αγγίξει και να αναδείξει το θέμα της , χωρίς υπερβολές και με μόνο με σκοπό, την σωστή παρουσίαση του. Νιώθεις τον απόλυτο σεβασμό που δείχνει απέναντι σε όσα συνέβησαν σε αυτούς τους ανθρώπους, μιας και μιλάμε για αληθινή ιστορία, αλλά και για όλα όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν και σε κάποιους άλλους ακόμα και τώρα εκεί... Με την μαεστρία της γραφής της κας Παπαδοπούλου πετυχαίνετε η απόλυτη ισορροπία της πλοκής -ιστορίας, χωρίς να παραβιάζετε η δύναμη της ιστορίας και χωρίς να φορτώνεται το κείμενο με περιττά "συγγραφικά στολίδια". Το Ηλέκτρα είναι ένα βιβλίο, δείγμα συγγραφικής δεξιοτεχνίας από την κυρία Παπαδοπούλου και σίγουρα σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!