Κρίση και Ακρισία
65 κείμενα για μια ταραγμένη δεκαετία
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της κρίσης που ταλανίζει επί μακρόν τη χώρα είναι η συλλογική
μας ακρισία. Αυτό το έλλειμμα θεωρίας για τα αίτια του εκτροχιασμού μάς εμποδίζει να
διορθώσουμε παθογένειες και να ζήσουμε την –έστω με προβλήματα– κανονικότητα που
βιώνουν άλλες χώρες οι οποίες βρέθηκαν σε παρόμοια με τη δική μας κατάσταση.
Από τον πρόλογο του συγγραφέα
Η συλλογική μας ακρισία αποτελεί βασικό άξονα πολλών κειμένων του δημοσιογράφου
Πάσχου Μανδραβέλη. Στην παρούσα έκδοση έχουν συγκεντρωθεί κείμενα που
δημοσιεύθηκαν την ταραγμένη δεκαετία 2005-2015 και να έχουν χωριστεί σε τέσσερις
ενότητες: Το παραγωγικό πρόβλημα, Οι μεταρρυθμίσεις, Θεσμοί και μεταρρυθμίσεις, Και
μετά ήρθε η «πρώτη φορά»… Με απλή γλώσσα, παραδείγματα από την καθημερινή ζωή
και ψύχραιμο λόγο, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν και
είναι πρόβλημα παραγωγής, που αναγκαστικά σε περίοδο έλλειψης των δανεικών
εμφανίζεται και ως πρόβλημα κατανάλωσης.
Ως λύση προκρίνεται η κρατικά διευθυνόμενη οικονομία η οποία όμως, αφού πρώτα
προκάλεσε μεγάλη φτώχεια, κατέρρευσε με πάταγο παντού στον κόσμο. Κι ενώ σε όλες
τις χώρες η απελευθέρωση της αγοράς φέρνει οικονομική ανάπτυξη, στη χώρα μας
κυριαρχεί το συγκεντρωτικό κράτος και τα ακριβή ψεύδη του λαϊκισμού. Μπορεί η
χρεωκοπία των ανόητων ιδεολογικών στερεοτύπων να στρώσει το έδαφος για την
ανάκαμψη της οικονομίας, για την προκοπή της χώρας και των ανθρώπων της;
Ο συγγραφέας
Ο Πάσχος Μανδραβέλης γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1963.
Σπούδασε Οικονομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Media Studies) στη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών (New School for Social Research) της Νέας Υόρκης.
Εργάζεται ως δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής, αρθρογραφώντας σε αθηναϊκές πολιτικές εφημερίδες και ιστοτόπους, ενώ εμφανίζεται συχνά και σε τηλεοπτικές εκπομπές. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομολόγων, της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών
(ΕΣΗΕΑ) και του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Έχει επίσης διατελέσει μέλος του Electronic Frontier Foundation (EFF) και της American Association for the Advancement of
Science.
Οι νεκροί
CHRISTIAN KRACHT
Οι Νεκροί είναι απέραντα μοναχικά πλάσματα, δεν υπάρχει καμία συνάφεια ανάμεσά τους, γεννιούνται μόνοι, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται μόνοι.
συγγραφέα Christian Kracht, που θεωρείται ως ένας από τους πλέον πρωτοποριακούς
σύγχρονους τεχνίτες της μυθοπλασίας. Το βραβευμένο μυθιστόρημα Οι Νεκροί (2016, κρατικό βραβείο Ελβετίας & βραβείο Herman Hesse – Γερμανία) είναι μια ιστορία φαουστικού ύφους που μιλά για ζητήματα ταυτότητας και κυρίως για την αντιστασιακή δύναμη της τέχνης.
Η ιστορία τοποθετείται στη Γερμανία και την Ιαπωνία του 1930 και κεντρικοί ήρωες είναι ο
ανερχόμενος Ελβετός σκηνοθέτης κινηματογράφου Έμιλ Νέγκελι και ο υπουργός
Κινηματογραφίας της Ιαπωνίας Μασαχίκο Αμακάσου, δύο άντρες στην ουσία Νεκροί,
ταλανισμένοι από τους προσωπικούς τους δαίμονες. Οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν στο
Τόκιο όταν ο πρώτος θα ταξιδέψει εκεί αποδεχόμενος μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόταση: να σκηνοθετήσει μια βωβή ταινία που θα παγιώσει την κινηματογραφική επικυριαρχία της μελλοντικής αυτοκρατορίας του Χίτλερ.
Η πρόσκληση του Νέγκελι κρύβει την επιδίωξη του Αμακάσου να οδηγήσει τον ιαπωνικό
κινηματογράφο σε έναν νέο χρυσό αιώνα απορρίπτοντας το πρότυπο των ταινιών του Χόλιγουντ και τη καινοφανή τάση του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο Νέγκελι, από την πλευρά του, έχει υποσχεθεί πως τα 800.000 δολάρια της επιδότησής του θα χρησιμοποιηθούν για το γύρισμα μιας μοντερνιστικής ταινίας τρόμου, ένα εγχείρημα το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι παρά η εφαρμογή του σχεδίου που έχει καταστρώσει ο ίδιος μαζί με την εβραία κριτικό κινηματογράφου Λότε Άισνερ και τον Γερμανό κοινωνιολόγο και θεωρητικό του κινηματογράφου Ζίγκφριντ Κρακάουερ: να «απογυμνώσουν το Ράιχ» μέσα από μια αλληγορία ικανή να λειτουργήσει ως προειδοποίηση για την επερχόμενη φρίκη του ναζισμού.
Στην Ιαπωνία μιας ιδιαίτερα αναστατωμένης περιόδου, βρίσκονται ήδη ο πασίγνωστος ηθοποιός Τσάρλι Τσάπλιν αλλά και η μνηστή του Νέγκελι, Ίντα. Ο Τσάρλι Τσάπλιν παίζει ένα καθοριστικό και συνάμα συμβολικό ρόλο στην ιστορία των Νεκρών, ενώ η Ίντα θα αποτελέσει αντικείμενο πόθου των δύο κεντρικών ηρώων κι έτσι θα έρθει αντιμέτωπη με μοιραίες επιλογές.
Δομημένο στους ρυθμούς του ιαπωνικού θεάτρου Νο και με φόντο την ιστορία του
κινηματογράφου, το μυθιστόρημα φέρνει στο φως μια ιδιαίτερη, ιστορική πτυχή των
δολοπλοκιών που εξυφαίνονταν ανάμεσα στο Τόκιο και το Βερολίνο του μεσοπολέμου.
Επενδύοντας στην άρτια ανάπτυξη των κεντρικών ηρώων του, ο Christian Kracht κατορθώνει να συνθέσει μια συνοπτική, πυκνή ιστορία που μιλά για τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, το βαθύτερο «είναι» του ανθρώπου, την απώλεια και τη δύναμη της τέχνης, που μπορεί να αντισταθεί στον αυταρχισμό και την προπαγάνδα και να λειτουργήσει ανακουφιστικά: «… εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε σαν να μπορούσε να πάρει από τον κόσμο όλο τον πόνο και τη θηριωδία και να τα μετατρέψει σε κάτι άλλο, να τα μεταμορφώσει σε κάτι καλό, σαν να είχε τη δύναμη η τέχνη να θεραπεύει» συλλογίζεται σε μια σκηνή του βιβλίου ο σκηνοθέτης Έμιλ Νέγκελι.
Τη μετάφραση από τα γερμανικά υπογράφει ο Βασίλης Τσαλής.
Ο συγγραφέας
Ο Christian Kracht είναι Ελβετός συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1966,
σπούδασε στον Καναδά και τη Νέα Υόρκη, εργάστηκε επί πολλά χρόνια
ως δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας (μεταξύ άλλων,
ανταποκριτής του περιοδικού «Der Spiegel» στην Ινδία,
επιφυλλιδογράφος στην εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine» και εκδότης
του ανεξάρτητου λογοτεχνικού περιοδικού «Der Freund») και
εμφανίστηκε στην πεζογραφία το 1995 με το μυθιστόρημά του Faserland,
ένα βιβλίο-καθρέφτη του υπερκαταναλωτισμού και του υπαρξιακού
κενού. Το μυθιστόρημά του Imperium (2012) απέσπασε το έγκυρο
λογοτεχνικό βραβείο Wilhelm Raabe, ενώ Οι Νεκροί τιμήθηκαν με το
Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Ελβετίας και το βραβείο Herman Hesse.
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι επτά γλώσσες. Σήμερα ζει και
εργάζεται στο Λος Άντζελες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου